Sırayla girdiler hayatıma... Önce Süper Baba, sonra İkinci Bahar şimdi de Canım Ailem. Bu üç diziyi seyrederken hep öyle mahallelerde, öyle koskocaman ailelerin içinde, en ufak bir sıkıntında sana yardım etmek için deli divane olan insanların arasında yaşamak istedim. O zamanlar okuldan gelince Nihat'ın kahvesinde oturup denizi seyretmeyi ya da Ali Haydar ve Hanım'ın mutfağında meze yapmayı hayal ettim. Şimdi de bir Meliha ablam olsaydı keşke diyorum. Şöyle sıkılınca gitsem "ablam" desem o da "ha gülüm söyle"dese, cumbada çekirdek çitleyip, akşam evin önünde otursak. Hayatta tek derdimiz, Pamuk'a kurabiye Ağa'ya Ali Nazik pişirmek ya da Fıtnat'ı nasıl sinir etsek diye düşünmek olsa.
Meliham canım cigerim, hayallerime yeni şeyler ekleyerek veda etti gitti. Gerçekleşmeyecek bile olsa hayal etmesi güzel şeyler bıraktı ardında, diğerleri gibi.
1 yorum:
Emekli olunca cancağızım, emekli olunca; 20 yıl sonra.. Ayın sonu daha bir zor gelmeye başlayınca o yıllarda siz de kuruşları saymaca pratiğini kazanırsınız. Kaç yılda bir, hangi toplama turla hangi bölgelere turist emekli gideceğinizi, nereden ucuzun ucuzu alışveriş edeceğinizi, hangi kartla para cip mip puanları toplayacağınızı,salı mı, çarşambamı migrosta şunun bunun ucuzluk günü olduğunu, otobüse kaç yaşında hangi kartı alıp ucuza bineceğinizi.....aman aman korkutmayayım.Masterı siz asıl o yaşta bir görün gıpta ettiğiniz yeniyetme doktoralıklara kaç basıldığını anlayacaksınız. Neyse o günlere sizin açınızdan 7000 küsur gün kaldı endişelenmeyin hemen.. Biz içindeyiz size şafak henüz doğmadı :)
Yorum Gönder