çocuğun mu var derdin var

Yahu ne zormuş çocuk bakmak...İyiler hoşlar ama dertleri hiç bitmiyor valla. Birgün birisi hasta öbür gün diğeri...hayır lafta dinlemiyorlar, o kadar dedim "yeme bu kadar, bak rejim yapman lazım". Yok sanki ben tam aksini söylemişim gibi önüne ne konursa silip süpürüyor. Hayır, bir süre sonra iş çığrından çıkacak, geri dönülmez bir noktaya gelicez, daha ciddi sağlık sorunları olacak. Öbürü de tutturdu "aşıya gitmem de gitmem" diye. Nerdeyse iki haftadır cumartesi günleri köşe kapmaca oynuyoruz. Ben ne zaman doktora götürmek için ayaklansam ortadan kayboluyor. Sonunda doktoru eve getiricem gibi gözüküyor, bakalım.
Bu akşam da büyük olanın ağzının kenarı yine ucuk olmuş,on farkettim. Bu ucuk olayı sürekli tekrar ediyor, yarın o kesin doktorda. Sabahı zor edicem gibi gözüküyor. Bakalım ilerleyecek mi? onu da rahatsız ediyor herhalde çünkü hep ordaki ucukla oynuyor. Sabah işe gitmesem birşey farketmeyecek,doktor ondan önce gelmiyor, ben de onikide çıkıcam yarın. Umarım önemli birşey değildir. Ama canım sıkıldı işte akşam akşam....
Çok yoruyorlar beni büyüdükçe. Dört ayaklılar falan ama iki ayaklı çocuktan farksızlar...