Efendim biri "a" ile başlarken biri "ş" ile başlar bu iki kelimenin başı.Ortaokulun ilk yıllarında öğretmen tahtaya kaldırırdı bir arkadaşı ve o çocukcağız dersi şööle anlatırdı: -Kimyasal tepkime sayısı şeyle çarpılır.. -Şey ney? derdi hoca -ıhmm şey?!... -Otur dersine çalışmamışsın sıfır ....)) Sonra başka bir arkadaş başka bir derste: -Hocam akşam şey oldu dersime çalışamadım -Kızım ney oldu? -Şey...şey, ıhmmmm ?!.. -Anlaşıldı şeyin ne olduğuna karar verememişsin.Sen düşünürken ben buraya bir eksi atayım.Gelecek ders belki aklın başına gelir ....:)) Sonra bir hocamız derdi ki: -Çocuklar şey demeyin.(Belirsizlik ifadesi)Şey diye birşey yoktur.Şey demek de ayıptır! ...:P :P O yüzden hep bu "ş" ile başlayan kelimelerden irkilmişimdir de: -Adamın şeyine bak pantolonundan belli olayooo..Kih kih veya -Kadının şeyleri löpürdüyooo... gibisinden bahsettiğimiz de bu isimsiz ne idüğü belirsiz "ş" ey....Allah'ım ya, aklı insanın şeyden şey(n)ee kayıyor işte yani ne alaka aşk'la bu "ş'li" şeyin :)).Başka konu mu bulamadınız hocaaanım ? :) :P
Konu konu içinde fazla mı ironi yaptım? :)) "Aşk'la şey'den (belirsizlik anlatan şey kelimesinden)bahsetmenin ne alakası var demek istemiştim.Muzurluk ya kısa bir cümle de şehvete dokundurdum ama sanırım yazımdaki anlam kaymalarını oturup açıklamam gerekiyor.Doğrudan şehvet kelimesine gönderme yaptığım sanılabilir çünkü..Allah Allah anayasa mahkemesi gerekçeli karar bildirgesi gibi oldu bu :)
İlahi Zafer bey, siz yorum yazarken hızınızı alamıyorsunuz ben de onları okurken gözlerimin şeşi beş olmasını engelleyemiyorum. Yorumunuzda yazdığınız şeylerin ney olduğunu az buçuk anladık. Telaşa mahal yok :))))
6 yorum:
Efendim biri "a" ile başlarken biri "ş" ile başlar bu iki kelimenin başı.Ortaokulun ilk yıllarında öğretmen tahtaya kaldırırdı bir arkadaşı ve o çocukcağız dersi şööle anlatırdı:
-Kimyasal tepkime sayısı şeyle çarpılır..
-Şey ney?
derdi hoca
-ıhmm şey?!...
-Otur dersine çalışmamışsın sıfır
....))
Sonra başka bir arkadaş başka bir derste:
-Hocam akşam şey oldu dersime çalışamadım
-Kızım ney oldu?
-Şey...şey, ıhmmmm ?!..
-Anlaşıldı şeyin ne olduğuna karar verememişsin.Sen düşünürken ben buraya bir eksi atayım.Gelecek ders belki aklın başına gelir
....:))
Sonra bir hocamız derdi ki:
-Çocuklar şey demeyin.(Belirsizlik ifadesi)Şey diye birşey yoktur.Şey demek de ayıptır!
...:P :P
O yüzden hep bu "ş" ile başlayan kelimelerden irkilmişimdir de:
-Adamın şeyine bak pantolonundan belli olayooo..Kih kih
veya
-Kadının şeyleri löpürdüyooo...
gibisinden bahsettiğimiz de bu isimsiz ne idüğü belirsiz "ş" ey....Allah'ım ya, aklı insanın şeyden şey(n)ee kayıyor işte yani ne alaka aşk'la bu "ş'li" şeyin :)).Başka konu mu bulamadınız hocaaanım ? :) :P
I-ıh, değildir. Aşk daha bir sevgi barındırıyor içinde bence. Şehvet daha hayvani.
Hımmm,belki de şehvet bir süre sonra aşka dönüşebilir belki ya da aşk ve şehvet yumurta tavuk ilişkisine benziyordur. Kim bilir?
Yanlış anlaşılma olmasın: Şehvet bab'ında ben size şeyi anlatmıştım.Bildiğimiz şeyyyyy :)
Konu konu içinde fazla mı ironi yaptım? :)) "Aşk'la şey'den (belirsizlik anlatan şey kelimesinden)bahsetmenin ne alakası var demek istemiştim.Muzurluk ya kısa bir cümle de şehvete dokundurdum ama sanırım yazımdaki anlam kaymalarını oturup açıklamam gerekiyor.Doğrudan şehvet kelimesine gönderme yaptığım sanılabilir çünkü..Allah Allah anayasa mahkemesi gerekçeli karar bildirgesi gibi oldu bu :)
İlahi Zafer bey, siz yorum yazarken hızınızı alamıyorsunuz ben de onları okurken gözlerimin şeşi beş olmasını engelleyemiyorum. Yorumunuzda yazdığınız şeylerin ney olduğunu az buçuk anladık. Telaşa mahal yok :))))
Yorum Gönder