çooookkkkk muuuutttlllluuuyyuuummmm müdürüm çok affedersin.
neden inan ben de bilmiyorum belki....
minibüs caddesine yürüdüğüm yolda bulunan hiç waffle'ını yemediğim ve adının neden "sherlock waffle" olduğunu bilmediğim ama pandemide bile inatla kapanmayan, kışın soğuk gecelerinde geç saatlerde bile nöbetçi wafflecı gibi açık olan, waffle'cıyı bugün yine açık gördüğüm için (diren sherlock!!!)
hava iyice ısındığı ve normalde haziran ortasına kadar inatla çıkarmadığım fanila ve çoraplarımla (içimde bir büyükanne var, inatla benimle yaşamak isteyen) bugün vedalaştığım ve sivil hayata geçtiğim için
liseden bir arkadaşımı yıllar sonra tekrar gördüğüm ve üç saat boyunca bıdır bıdır konuşup yine ne Türkiye'yi ne dünyayı ne de kimseleri kurtaramadığımız için
uzun zaman sonra iki ellilik bitirip kafam yerinde ama ruhum bulutlarda olduğu için mutluyumdur kimbilir.
belki de....
sadece ben ben olduğum için çoookkkk muuuuttllluuuyyuumdur. ne biliyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder