Size de olur mu bilmem...
Kavganın en hararetli yerinde, ofiste sürekli vıdı vıdılanan kişinin yanında, sıcaktan mayışmışken, trafikte sıkıntı balonuna dönmüşken, evde televizyon karşısında pineklerken, yıllar sonra hiç beklenmedik bir anda beklenmedik bir yerde eski bir tanıdıkla karşılaşmışken, aniden kötü bir haber almışken ya da aniden iyi bir haber almışken, sizi sürekli bunaltan kişiye bakarken, apartman yöneticisi, sürekli "ben yakında düşeceğim haberiniz ola" şeklinde sesler çıkarıp zorlanarak çalışan asansörü tamir ettirmek yerine otoparktaki araba sayısının peşinde olup, sürekli kapınıza haber yolladığında, ders verdiğiniz minnak veletin boyundan büyük laflar edip, kalbinizi kırıp, "ah ulan şu iki kuruş paranın gözü kör olsun!" dediğinizde, siz yıllardır zam almadan "oh yalebbi neyse ki işim var!" mantığı ile gıkınızı çıkarmadan çalışırken zamların yağmur gibi indirmesiyle televizyon karşısında içiniz şişmiş otururken, her sabah "biraz daha uyusam" diyerek çalışan insan olmanın dayanılmaz ağırlığını omuzlarınızda hissederek kalkarken ya da güzel bir sevişmenin ardından söylemek istediklerinizi söyleyemeyip bütün kelimelerin içinizde patladığı olur mu?
"Bıktım senin vıdı vıdılanmandan, içimi şişiriyorsun yahu!"
"Şeytan diyor bir bazuka kirala bütün bu arabaları yak, yolunu aç, evine git! Bassana amca ya gaza!"
"Bana bak velet, şu görmüş olduğuna beş kardeş derler, senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu yoksa beş kardeşle tanışmak ister misin?"
"Çalışmıyorum yahu! hiçbirşeyi de ödemiyorum, ben köyüme geri dönüyorum, alın koca şehriniz sizin olsun!"
"Bana bak apartman yöneticisi olacak kızıl sakallı zebani, sen benim arabamı nereye koyduğumu gözetleyeceğine, şu asansörü tamir ettir, valla ben içindeyken bu asansör düşerse, iki elim yakanda haberin ola!"
"Ben seninle herşeye varım, mutsuzluğa bile! Yeter ki yanımda ol, beni bırakma!"
diyebilin.
Beklenen baharın habercisi olacak şu Nisan ayında, sizin ve tabii kendim için temennim, kelimeler içinizde patlamasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder