sana da hepi börtdey blogcum

Valla kusuruma bakma, günün bitimine yirmi dakka kala farkettim beş sene önce bugün ilk defa sana yazmaya başlamışım. Biliyorum bu aralar seninle aramız limoni. Havadan, bahar çarptı beni. Bilsen nasıl bir atalet var üstümde, sanki bir öküz oturmuş üstüme inmek bilmiyor. Elim kolum kalkmıyor biliyor musun, hiçbir şey yazamıyorum. Hatta bırak yazmayı okuyamıyorum bile. Neyse blogcum geçer bu atalet duygusu da merak etme.
Sana teşekkür etmek istiyorum. Beş sene önce 30 yaşımda başlarken sana yazmaya, ne yazacağımı bilmiyordum. Bir ara yazdım sonra bıraktım. Son üç senedir pek iyiyiz seninle. Sayende bir sürü insan tanıdım. Ama seninle ilgili en iyi şey ne biliyor musun? Sana olduğu gibi herşeyi anlatıyorum, bir nevi içimi boşaltıyorum, bana iyi geliyorsun. Bu yüzden sana teşekkür ederim. Sana söz elimden geldiği kadar çok sana yazıcam ve seni yalnız bırakmıcam. İyi ki sana yazmaya başlamışım, iyi ki doğmuşsun be blogcum.
Sevgiler...