17 Nisan 2012 Salı

geçip giden

Ofisteki panomda gireceğimiz dersleri hafta hafta gösteren bir takvim var ve ben her pazartesi büyük bir zevkle geçen haftanın günlerinin üzerine kocaman kırmızı çarpılar koyuyorum. Beni sona daha da yakınlaştırdığı için içimdeki sabır katsayısı daha da yükseliyor. Biliyorum her çarpı hayatımda eksilen bir günün göstergesi ama bu aralar geçip giden o günler o kadar da kayıpmış gibi gelmiyor bana. Aksine kocaman bir torbanın içinde unutmamak üzere biriktiriyorum onları. O torbanın içine hep güzel günleri biriktirmeye ve canımı öyle eften püften olaylara pek fazla sıkmamaya kendi kendime söz verdim çünkü şunu anladım ki bu hayatta herşey gerçek hiçbirşey gerçek.

Hiç yorum yok: