utanç

Gözlerim bunu da gördü
Kulaklarım o sayıyı da duydu
İçim acıyla yine kavruldu ki zaten önceki katliamlardan cinayetlerden yanıktı içim.
Hayallerimizi, geleceğimizi, gülüşlerimizi, özgürlüğümüzü, nefes alışımızı bile çaldılar çünkü ben
onca masum can pisi pisine ölürken nefes almaktan, gülmekten utanç duyuyorum. Hayatım boyunca böyle hissedeceğim. Roboski'de, Suruç'ta, Soma'da, Ankara'da onca can katledildiğinde onlar orada bizler de burada öldük. Ruhlarımızın yarısını onlarla birlikte toprağa gömdüler. Artık tüm gülüşlerimiz yarım, aldığımız nefes eksik, suçlu, borçlu. Borçluyuz evet. Hesap sormazsak hesap sorulmasını sağlamazsak, susarsak, sormaz okumaz öğrenmezsek bir de biz onları öldüreceğiz. Ama ölmek kolay aslolan yaşamak ve mücadele etmek, ta ki bizden sonrakilerin gülüşleri tam aldıkları nefes gerçekten özgür olana dek.