istifa

Bugün belki de ilk defa şu anda hayattan istifa etmeye karar verdim. Bu da istifa mektubum:

Sayın Hayat,

Nedir sizin benimle derdiniz kuzum? Hayır Süper Mario gibi tıfıl, totodan bacak ve bıyıklı değilim de siz niye hep beni bir şeylerle uğraştırıyorsunuz? Ben size nerede yamuk yaptım da benim hayatım bir bilgisayar oyununa döndü; habire level atlamaya çalışıyorum. Her levelda önüme yeni bir canavar, yeni bir görev veriyorsun. Yahu benim tek istediğim terliğimi ayağımda keyifle sallayacağım bir hayat, sen beni habire uğraştırıyorsun. Ne Don Kişot'um, ne Jean Dark. Aslında sizden şu terlikten başka oldukça basit isteklerim (bak anlamadıysan yazayım, ne tek taş isterim, ne hanlar hamamlar, ne yatlar ne katlar, bir dürüst yiğit, cesur, kalp isterim sevmesini korumasını, desteklemesini bilen o kadar) var ama siz büyük bir kendini beğenmişlikle bana bunları reva görmüyorsunuz. Biliniz ki size karşı kalbim feci kırık ama Haydarpaşa'nın önüne gidip "Hayat seni yeneceğim uleyynnn!" diye bağırmıyorsam size saygımdandır.
Yine de siz bilirsiniz, siz önden buyrun bana yeni levellar sunun ama ben artık gelişine vuracağım toplara. Olursa olur gerisi yalan olur. Zaten bir Beşiktaş'ı bile şampiyon yapmıyorsun ben senden daha ne isteyeyim. Küstüm ve istifa ediyorum. Lütfen çıkarken şalteri indirin.

Sevgiler,

Eski bir hayranınız