mide

Şüphe tohumu atılınca birinin ruhuna sanırım en çok midesi isyan ediyor insanın. O şüphenin değil gerçek olduğunu gerçek olabilme ihtimalini bile kabul etmek istemiyor mide. Yerleşince şüphe tohumu en ortasına midenin ne gönderseniz almıyor, halbuki bağırıyor "açıııım açııım" diye. Zoraki gönderiyorsunuz birşeyleri ite kaka. Alıyor o da sanki ama asidi ile anında yokediyor. Sonrası bir burulma bir boşluk bir sancı.
Yıkıldı benim için herşey... Şimdi -kaderde- ortasında bir şüphe tohumunun ikamet ettiği bir mide ile yaşamak varmış.