içimdeki sırrı keşfedicem, korkun benden

Valla çok gülüyorum kendime. Yok yok aslında gülmek demeyeyim de biraz ayıplıyorum kendimi. Yıllardır burun kıvırdığım, "hadi leeeyynn!" diyerek elimi atmadığım hatta ve hatta alıp okuyanlara popomla güldüğüm kitaplara ben dadandım şimdi iyi mi! En son şu meşhur "secret"ı okuyup, kendi çapımda okuduklarımı uygulamaya çalışıp sonra da "amaaaaan işe yarasa herkes yapar, her istediğine kavuşur ve herkes mutlu olurdu, demek işe yaramıyormuş" gibi bir sonuç çıkarıp uygulamaya boş vermiştim. Şimdi elimde Nuray Sayarı'nın "İçindeki Gücün Sırrını Keşfet" isimli kitabı var. Bak bak bak "içindeki gücün sırrını keşfet". Ne afilli bir isim di mi? İnsan kitabı eline alınca "vay be! bende kimbilir ne cevherler vardır şimdi" diye düşünüyor.

Nuray hanım kitapta tamamen kendi hayatından örnekler vermiş. İnsan okuyunca yazılanlara inanıyor ama bir yandan da işkilleniyor. "Acaba böyle yazdığı gibi mi? Aslında Nuray hanım'ı önceden tanıyan birilerini bulsak da konuşsak, doğru mu yalan mı?" diye de aklından bazı sorular geçmiyor değil. Bir yanda da yazdığı bazı şeyler doğru. Mesela her yeni güne teşekkür ederek başlayın ve bitirin diyor. Her şeye yeniden başlama cesareti ve güvenine sahip olduğunuzu bilin diyor. "Çekilen acı, egonun kabuğunu kırar. Egonun kabuğu kırılıp da bilincimiz ortaya çıkınca da acının anlamsızlığıyla karşılaşırız. Çünkü egonun olmadığı yerde acı da olmaz" da diyor.

Bakış açımızı değiştirecek bir takım olumlamalardan, renklerin sırrından, astrolojiden ve feng shui'den (ben bundan hiç ama hiç bir şey anlamıyorum) bahsediyor. Bu konular hakkında da okuyanı bilgilendiriyor. İnanıp uygulamak size kalmış. Ben kendi kendime aralık'a kadar süre verdim. Bu süreye kadar gerçekleşmesini umduğum bazı hedefleri belirleyeceğim ya da hadi kitabın adlandırmasıyla imgelemeler yapacağım. Bakalım kurbağaya mı döneceğim yoksa prensese mi? Eğer prenses olursam tamam bu işte bir iş var ama yok olmazsa vallaha da billaha da bir daha bu tür kitaplar almam.