3 Mayıs 2010 Pazartesi

faniler

İnsanoğlu nankör...Ne kadar istediğini verirsen daha fazlasını istiyor her zaman. Mesela ben, ayıptır söylemesi, bu dönem(eğitimcilerin hayatı dönem dönemdir: sonbahar-kış, ilkbahar-yaz) bir tatil kampı havasında dört gün çalışmaktayım. Allaha şükür, daha ne istenir di mi? Ama yok ruhum ve bedenim bu dört güne de isyanlarda. Hele hele önümüzdeki şu dört gün, dönem sonu olup, sevgili bebelerimi finallere kadar görmemek üzere uğurlayacağım. Bunun dayanılmaz ağırlığına nasıl katlanacağım. Şimdi bu dört gün geçmek bilmez. Hele bugün hiç geçmez çünkü sabah 5.30 itibariyle açtığım gözlerim kapanmamak için zor durmaktalar netekim. Ömrümde ilk defa karga mokunu yemeden işe geldim (ne kadar işkoliğim di mi? (İmaj herşey susuzluk hiçbirşeydir). O kadar erken geldim ki güvenlikçiler bile daha rüya aleminde oldukları için arabayı kontrol bile etmediler.
Şimdi MFÖ'nün dediği gibi "uyku biraz daha uykuuuuu, bütün istediğim buydu"

Hiç yorum yok: