hayatımın hiçbir döneminde politikadan bu kadar zevk almamıştım. o kadar ki "keşke vakti zamanında aktif politika ile uğraşsaydım" diye bile düşündüm bu dönem. niye bilmiyorum? belki de "artık yeter" diyebilmek için sadece oy vermenin yetmediğini düşündüğümden belki de yüzüklerin efendisinde nasıl elflerin, hobbitlerin, gandalf'ın yani iyilerin saruman ve ordularına yani kötülere verdiği inanılmaz bir mücadele varsa bu seçimleri de ben bir çok açıdan bizim iyilerin kötülere karşı verdiği bir nevi savaş olarak gördüğümden ve bu savaşın bir parçası olmak istediğimden olabilir. belki de sınıflara girdiğimde öğrencilerimin soru işaretli gözlerinde okuduğum "umut etmek istiyorum ama ya olmazsa" hissini silip onlara geleceği parlak bir ülkenin yaratılmasında ben de elimi taşın altına sokmak istediğimdendir.... bilemiyorum altan. ama şundan çok eminim hiçbir seçimde bu kadar stres yaşamadım ve bulunduğum ortamlarda siyaset konuşup, insanların neden kk'ya ve tip'e oy vermeleri gerektiğini açıklamaya çalışmadım. öğrencilerimle bile dersi işi gücü bıraktık oturup siyaset konuştuk çünkü youtube videolarından vakti zamanın "siyaset meydanı" programını izleyip, "hocam böyle programlar yapılıyormuş bu ülkede" diyerek sanki çok inanılmaz bir şey görmüş gibi şaşkın bakan öğrencilerimin hiçbir şeyden haberi yok. ben de oturdum "çocuklar buralar eskiden dutluktu ve seküler bir ülkemiz vardı" minvalinde dilim döndüğünce bir şeyler anlatmaya çalıştım. neyi ne kadar yapabilmişim pazar günü göreceğiz.
cumartesi sabahı istanbul'a uçuyorum, oy kullanmak için. burada kullanmak istemedim. hem heyecanı yerinde yaşamak için hem de sanki orada oy kullanırsam bir şeyler daha garanti olacakmış gibi geldiğinden. umarım mehter marşı ile gittiğim istanbul'dan izmir marşı ile dönerim ve umarım büyük çoğunluk taş atanlara inat kalp yapanları seçip, bir oy kemal'e bir oy da tip'e verip bu işi ilk turda bitirebiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder