"Çocukluğunuza ait en belirgin anılarınız nedir?" diye sorsalar sobalı evde banyodan oturma odasına depar attığım günlerde (bu laf bana ait değil; twitterdan arakladım) anneannemin kocaman yatağında yine kocaman yorganının altında kaybolurken onun bana anlattığı "bok böceği masalı" nı (evet bana bok böcekli falan masallar anlatan bir anneannem var. Şimdi çok yaşlandı, geçen gün telefonda anlattırmaya çalıştım bu masalı; "şimdi kafamı toplayamayacağım sonra anlatırım dedi, kafasını toplaması bir ayı aldı. Sonunda oturmuş yazmış, annemle gönderdi masalı.) dinlediğim zamanlar ve sobada portakal kabuğunu yaktığım zamanlar diye cevap verirdim herhalde.
Bu sabah uyanınca aklıma geldi; o zamanlar ne teletabi kafası varmış bende. Herşey "lalalapo!" oh ne ala memleket.
Şimdide o kafadan istiyorum ben. Sürekli etrafta "lala po" diye dolaşıp "gün güneşli insanlar neşeli gel sen de katıl bize!!!!! ipsy dipsy lala po! teletabiyiz!" demek istiyorum.
Olsa ben de bir "lala po" kafası; iklim değişikliğiymiş, önümüzdeki yıllarda su kıtlığı yaşayabilirmişiz, su savaşları çıkabilirmiş, Tahir Elçi vurulmuş, Ankara'da yüzler katledilmiş, Rusya da zaten doğal gazı kesecekmiş, Can Dündar ile Erdem Gül'ü de içeriye atmışlar, özgürlük, adalet, eşitlik bu ülkede artık bir semt adı bile değilmiş vs vs vs vs vs vs vs vs vs vs vs hiç umrumda olur muydu? Olmazdı. Herhalde tek düşündüğüm "Kısmetse Olur" programında Elçin'nin Erdem'i mi yoksa Caner'i mi seçeceği olurdu. Aaaaah ah ben bir çarşıya gideyim, belki teletabi kafası bulurum.
2 yorum:
Bulursan bana da al o kafadan, lütfen...mümkünse mor olsun :)))
Bulursam o kafadan bir çuval alıcam canım; rengarenk hem de
Yorum Gönder