temizlikçi

Bahar yavaştan yüzünü göstermeye başladı bile. Sabah okula giderken kullandığım yan yolu çevreleyen erik ağaçları beyaz çiçeklerini açmış bile. Hava hala dengesiz, sağ gösterip sol vuruyor ama artık tamam, bundan sonra kar da soğuk da gelmez. Bahar böyle kendini kapının aralığından gösterirken, doğanın yeniden doğuşuna, her gün başka birinin aramızdan ayrılması ile eksilerek giriyoruz. Doğa uyanıyor, içimizde birşeyler kıpırdanıyor ama bir yandan da yavaş yavaş eksiliyoruz.
2013'ün çocukluğumu ve gençliğimi temizlemeye geldiğinin ne zamandır farkındaydım. Sanki geçmişime ait ne kadar bilindik kişi varsa hepsini yavaş yavaş temizlerken bana da yaklaşmakta olan kırk yaşımı yani kısmi yaşlılığımı gözüme sokmaya çalışıyor gibi bir havası var bu senenin.
Evet Müslüm baba'cı değildim, uzağından yakınından bile geçmezdim kendisinin ama son dönemlerinde farklı sanatçılara ait eserleri kendi yorumu ile söyleyince, kendisine olan sempatim artmış ve insanların ne kadar farklı yüzleri olabileceğini ve bunları bilmeden onları yok saymanın ne kadar yanlış olacağını anlamıştım. Şimdi onun ve ondan öncekilerin gidişiyle içimde birşeyler eksildi. Eskiye ait hiçbirşey kalmıyor artık ve bu beni inanılmaz ürkütüyor. Hala aynaya baktığımda görmediğim kırışıklılarım sayesinde kendimi genç sanırken, böyle kimi ani kimi beklenen vedalar benim de artık küçük olmadığımı hatırlatıyor ve bu durum benim hiç hoşuma gitmiyor.
Bugünlerde baharın içimde başlattığı kıpırtılar eskisinden çok farklı. Artık daha bir dinginim ama bir o kadar da üzgün. Hepsi temizlikçi 2013'ün suçu.