muhasebe

E herkes geçen yıln muhasebesini yapıp, bu yeni yıl için dileklerde bulunup duruyor. Ben de yapıcam benim neyim eksik. Biraz önce geçen yılbaşında yaptığım planları okudum hatta hızımı alamadım daha önceki senelerde neler yazmışım diye bütün günlüklerimi, kenara köşeye yazdığım en ufacık parçaları bile okudum. Tabii ki her zamanki gibi kendime verdiğim sözlerin hiiiiçbirini yerine getirmemişim. Bu yüzden bu sene için kendime sadece bir konuda söz vereceğim o da "takma kafana tokdan başka birşey". Gittim bir dolu toka aldım kendime. Sözümün yarısını tutmuş oldum şimdiden.
Eh geçen yılın muhasebesini yapmadan bitirmeyeyim bu yazıyı.
2010 (Allah daha beterinden saklasın ama) hayatımın en ama en kötü yılıydı. Resmen bu sene beni ezdi geçti. Kendimi bu aralar televizyonda yayınlanan bir sigorta reklamında gösterilen kafasını kaldırmaya çalışıp da üzerinden araba geçen tavuk gibi hissediyorum. Bu sene aynı o şekilde üzerimden geçti. Oysa 2010 için ne kadar iyi dileklerim, hayallerim ve niyetlerim vardı. Ama aksi gibi 2010 en büyük hayalkırıklıklarını, şokları ve üzüntüleri hissettiğim sene oldu. Ayrıca kendimi en yalnız hissettiğim sene de bu seneydi.
Bütün bu sene içinde yaşadıklarımdan tabii ki birşeyler de öğrendim. Beni ezip geçerken, sağlı sollu kroşeleriyle darmadağan eden bu kara sene kafama da bazı şeyleri dank ettirdi. Mesela artık kimseyi kendim gibi bilmeyeceğim ve kimseye yüzde yüz güvenmeyeceğim. Bıktım kazık yemekten. Sonra hiçbirşeyi ertelemeyeceğim, hiçbirşeye üşenmeyeceğim ve hiçbirşeyden vazgeçmeyeceğim. Kısacası aklıma koyduğumu yapacağım ve son olarak birşeye karar vermeden önce uzuuuun uzuuuun düşünüp, tartıp sonra harekete geçeceğim. "Ay o üzülürmüş bu kızarmış şu şöyle dermiş!" takmayacağım. Kendi içimdeki o mantıklı ses ne diyorsa onu yapacağım. Son olarak da hiçbirşey ya da hiç kimse için büyük beklentilerde bulunmayacağım.
Bunların dışında  2011'den hiiiiiiç ama hiiiiiçbirşey beklemiyorum. Gölge etmesin başka ihsan istemem.