5 Mart 2010 Cuma

allah kavuştursun beni



Her gidenin ardından bana bir hüzün çöker. Küçükken de böyleydi, anneannem bize ziyarete geldiğinde deli gibi sevinir gittiğinde ise içim burulurdu. Yaşlandım hala aynı. Gelenlerle evim dolup taşıyor, acayip seviniyorum; gittiklerinde ise ev sessiz sedasız kalıyor, içim buruluyor, canım hiç birşey yapmak istemiyor.
Yine kedişlerle kaldık, bir başımıza. Anne evine gitti. Kediler bile bir mahzun bugün. İki haftadır yediğimiz önümüzde yemediğimiz arkamızdaydı. Eve gelince çay, örgü keyfi gırla gidiyordu.
Bir dahaki buluşmaya kadar takvime çarpı atmaya devam.

1 yorum:

EKMEKÇİKIZ dedi ki...

Allah kavuştursun!
:)