11 Mart 2010 Perşembe

sıkıntı

Dün akşam hazırladım yemeğimi, açtım haberleri ve Keko'yla tanıştım. Onun, evini, yıkıntıların arasında annesini, kardeşini arayışı içimi yaktı. 6.0'la evleri yıkılan, insanları ölen bir ülkenin vatandaşı olmaktan utandım. Çaresizlikten, birşey yapamamaktan içim kavruldu. Onlar orada soğukta ısınmak için çabalarken ben sıcak evimde olmaktan utandım. Yediğim yemek boğazımda kaldı. Onların dertlerinin yanında bizimkiler ne kadar eften püften. Bu aralar ayağa kalkmaya çalıştıkça hep vuruyor hayat, sıkıldım.

Hiç yorum yok: