*okulda ilk dönemi resmen tamamladık. son sınavları yaptık ve böylece bu gün, 25 yıllık iş hayatımda ilk kez koşa koşa gittiğim sınıflara veda günüm oldu. efsane sınıflarım oldu bu dönem. bileğimin hakkıyla resmen EYT olduğum şu zamanlarda ben bir şey anlatırken ağzımın içine bakan, akıllı mantıklı sorular soran, biraz daha öğreteyim diye peşimde koşan öğrencileri görüp de emekli olmak varmış kaderde. yani bir kavuğum olsa içim rahat gönlüm ferah teslim ederdim.
*hemen hemen her dönem sonunda öğrencilerime teşekkür ederim emeklerini ve çabalarını onurlandırmak için ama ilk kez bu öğrenci grubunda kendilerine teşekkür edilince bir mahçubiyet, bir "estafurullah hocam" havası gördüm, gözlerinin içleri parladı hepsinin, hatta bazı kızlar sınav öncesi ağladılar ben kendilerine teşekkür edince. bu kadar duygusala bağlayacaklarını bilseydim daha önce yapardım teşekkür konuşmasını, sınav öncesi ağlasınlar istemezdim.
*sanırım biraz ben de iyice büyüdüm...zaten sabır taşı kıvamına gelecek kadar sabretmekle sınanıyorum; bu çocuklarda da sabırlı olmayı, sakin kalmayı ve biri seni sevse de sevmese de içinde biriktirdiğin sevgiyi yansıtmayı deneyimledim. benim için ne kadar yol aldığımı görmek açısından güzel bir deney oldu. şu son bir kaç yılda doğru yönde geliştirmişim kendimi.
*ez cümle: bu z kuşağı pek eğlenceli azizim. tek dertleri birinin onları anlamak için dinlediğini, sevdiğini ve desteklediğini hissetmek...gerisi geliyor bir şekilde ama bu aslında herkes için geçerli bir şey değil mi? biri bizi anlamak için dinlesin, sevsin ve sevdiğini hissedelim ve bir şekilde desteklenelim. belki tüm hayatımız boyunca bunun peşinde koşuyoruzdur. bulabilenler ne şanslı...
*fotolar konudan bağımsız...pazar günkü Maraş gezisinden. orası da ayrı bir hikaye. onu da sonra anlatırım. şimdi "After Sun" izleme zamanı.
1 yorum:
hayırlı olsun emekliliğiniz
Yorum Gönder