çığlık

 Neredeyse bir seneye yakın bir süredir yazmamışım. Halbuki ne çok şey yazdım. Günlüğüme yazdım, ödevlere yazdım, whatsupp mesajlarına yazdım ama hiçbiri içimde biriktirdiklerimi, eteğimdeki taşları döktürtmedi. 

Kendime bir dağ, bir zirve bulmam lazım ki tepesine çıkıp, her şeyin gelmişine geçmişine ana avrat küfredeyim, bağrımdan gelen çığlıklarımla yeri göğü inleteyim. Hatta ve hatta bir de şöyle ağız dolusu tüküreyim de sonunda "oh be" diyeyim. Küfretmek özgürleştirir. 

P.S: "hala okuyor musun beni acaba?".ya da "sen beni okuyor muydun acaba?"...hayatta üç beş tane cevabını öğrenmek istediğim soru var. bir tanesi bu. okuyorsan beni, bir yolunu bulup bana okuduğunu gösterirsin. Bul beni....