valla nerdeyim ben de bilmiyorum....sanırım hala tatildeyim...neden bilmiyorum ama bu sene tatil modundan bir türlü çıkamadım. okul açıldı (7. haftayı bitirmek üzereyiz); pazartesi ilk vizeyi yapacağız ama ben hala daha adapte olamadım. havanın bu sene saçma sapan hala çok sıcak olması, soğukların gelmemesi ve benim hala denizde yüzebiliyor olmam mı sebep bu ruh durumuna yoksa artık vücudum da erken emeklilik mi istiyor hiç bilmiyorum. gittiği yere kadar götüreceğiz de o gittiği yer neresi o da belli değil? neyse varoluşsal sancılarımla doldurmayacağım satırlarımı...
koşu sezonunu İstanbul Maratonu ile kapattım. hem rahat hem de çok eğlenceli bir parkurda koşuluyor İstanbul Maratonu. tam bir şenlik havasında geçiyor bütün yarış ve eminim katılan herkes çok mutlu hissediyor. bu sene ilk defa bir yardım kampanyası için koştum. TED'nin 6 Şubat depremlerinde anne babasını kaybeden çocukların eğitimlerine katkı sağlayabilmek için düzenlediği yardım kampanyasına katıldım ve onlar içinde koştum bu maratonu. hayırlara vesile oldum. 
kaşla göz arasında yıllar geçiyor...eylül 20 itibariyle dördüncü seneye başladım buralarda...o kadar ki iki sene önce taşındığım mahalledeki değişimleri gün be gün görebiliyorum. ilk taşındığım zaman Nohut'u gezdirirken sürekli evinin önünden geçtiğim, verandada tek başına oturduğunu görüp içimin burkulduğu ve belki biraz mutlu olur diye kurabiye ve poğaça yapıp götürdüğüm sonra da "ya kadının şekeri ya da başka bir alerjisi varsa ve benim getirdiklerimi yedikten sonra ölürse ve kadının ölümü üstüme kalırsa, ne diye tanımadığım birine poğaça yapıp götürdüm ki" diye kısa süreli panik yaşadığım ve bir süre her gün evinin önünden geçip öldü mü diye kontrol ettiğim ama geçen sene eceliyle ölen nineciğin evini boşaltıyorlar. herhalde kısa sürede terekeyi kurdular (burada mirasın mirasçılar arasında paylaşılmasına tereke deniyor) ve kim bilir hangi inşaat şirketine araziyi sattılar. yakında dört beş katlı bir bina dikilecek belli. yavaş yavaş bütün yer evlerini yıkıp, kocaman uzun binalar dikecekler bu mahalleye. şu "inşaat ya resulullah" kafası hiç bitmeyecek mi acaba?
