Selam herkes,
Stockholm ve Tourette desem aklınıza ne gelir? Evet doğru bu iki kelime iki farklı sendrom adı. Bende de 'rahat batması sendromu' var ve bir kriz geldi mi ne yazık ki önüne geçemiyorum ve bütün düzenimi alt üst edebiliyorum. Bu girişi neden mi yaptım?
Gittik biz a dostlar....İstanbul'u terk ettik. Uzun bir zamandır içimizde depreşen gitme hissiyatına daha fazla karşı koyamadık, baharda attığımız taşlar hiç beklenmedik bir şekilde yerini buldu ve biz 15 Ağustos - 1 Eylül arasında pılımızın pırtımızın bir kısmını toplayarak terk-i diyar eyledik. Her şey o kadar hızlı oldu ki şimdi buraya yazarken geriye dönüp baktığımda içimden koca bir 'vay be' çekiyorum. Zira on gün içinde eşyaları taşımayı organize et, arabayı sat, ev tut, kalan eşyaları toparla, istifa et, çocukların bürokratik işlerini hallet...hiç de kolay işler değil ama 'rahat batması sendromundan' müzdaripseniz böyle işler hiç gözünüzde büyümüyor. Neyse ki benden daha önce buraya taşınan arkadaşlarımın sonsuz desteği ve biraz bana gülen şansım vardı da her şey tık tık yolunda gitti.
Buradaki dördüncü günümüzün akşamı şimdi...Öğleden sonra bir İngiliz köyüne gittik...Ne gariptir ki köyün sokaklarında dolaşırken hissettiğim tek şey huzurdu. Sanki uzun zamandır ayrı kaldığın bir yere geri dönmenin verdiği rahatlık gibi, dünyada yapman gereken her şey bitmiş tamamlanmışsın gibi hissettiren bir huzur.
Daha yolun başındayız, yapacak ve alışacak çok şey var ama buraya kadar geldiysek gerisi teferruat diye düşünüyorum. Yolumuz açık olsun.
