saya saya

Saya saya günleri bitiriyorum. Takvimindeki kırmızı çarpılar çoğalıyor. Keşke dönemin sonu için attığım o çarpılar, emekli olacağım son dönem için olsa! Geçen bir hesapladım en az onbeş sen var! Gözümde büyüdü bir an o onbeş sene. Ofiste yemek yerken çarpı attığım takvime bakıp, "Anaaaa onbeş sene böyle çalışma takvimleri olacak!" diye düşündüm, iştahım kaçtı. Hep bu bahar yüzünden! Dışarıda hava mis gibi ben sınıfın içinde, "Vat iz a cerınt?" diye tek başıma stand up show yapıyorum. Mart başından beri zaten gidik çocuklar. hiçbirinde motivasyon namına birşey yok. Oflaya puflaya oturuyorlar o sandalyelerin üstünde. Sanırsın hepsinin kafasına silah dayanmış, "bu hazırlıkta okuyacaksın!" denmiş. Bir afra tafra.
Neyse şurda fiilen birşey öğretebileceğim sekiz iş günü var. Sonrası arive derci!!!
Şimdi otur düşün bakalım saya saya bu sekiz gün nasıl geçmez???!!!

beynim uyuşuyor

Beynim uyuşuyor....
Bir grup Emek sineması için (bence biraz geç kalınmış olsa da oldukça haklı) bir eylem yapıyor, üstlerine su sıkılıyor, tartaklanıyorlar,
Bir grup Gezi Parkı için kendi çaplarında konserli bir protesto düzenledi (keşke gidebilseydim, gidemedim ama aklım onlardaydı), çok şükür birşey olmadı,
Bir grup seçilmiş akilli!!!!! (o kadar akilliler ki içlerinden bir tanesi son günlerde gerçekleşen depremleri Allahın gazabı olarak nitelendiren bir tibit attı!!!) oldukları söylenerek, görevlendiriliyor!!!!, toplaşıp, görüşmeler yapmaya başladılar, (yine bence bir şekilde bunlar çoktaaaaaan yapılan anlaşmalar için ikna turları bunlar)
Dünyaca ünlü piyanistimiz Hayyam'ın dörtlüklerini tibit attı diye on aylık hapis cezasına çarptırıldı, değil biz bütün dünya şaşkın,
Kim haklı kim haksız bilmiyorum
Ya da kim doğru kim yanlış onu da bilmiyorum
Belki de haklı, haksız, doğru, yanlış yoktur, onu ise hiiiiiçççç bilmiyorum
Birşeyler dönüyor, anlamıyorum
Şimdiye kadar yaşadığımız düzen mi bozuktu da şimdi olanlar bize garip geliyor yoksa olanlar zaten oldukça garipte bize ondan mı tuhaf geliyor hiç bilmiyorum.
Düşünüyorum dinliyorum
Her gün birşeyler okuyorum
Olmuyor çıkamıyorum işin içinden
Beynim uyuşuyor.

bilmiyorum

Bahar geldiğinden midir
Yoksa sabah sabah Kazım Koyuncu dinlediğimden midir bilmiyorum
Ama yine tası tarağı toplamadan gidesim var buralardan....
Çok yoruldum herşeyden....
Kendimi sıkmaktan...
Mücadele etmekten...
Uğraşmaktan...
Boşa kürek çekmekten....
Fena halde babamın yanına gidesim var...
Bilmem neden....