13 Şubat 2016 Cumartesi

her gün ve herkes




- Şayet bir sevgiliniz yoksa herkes sevgilindir.

Bu sabahki Hallmark tebriki, o lanet olası kovboyun inceliği. Etrafta gözlüüğümü arandım. the Laughing Policeman kitabının yıpranmış kapağı ve ucunda Etiyopya haçı olan bir zincirle beraber çarşafların altındaydı. Nasıl oluyor da hep ortaya çıkmayı başarıyordu? Peki bugünün sevgililer günü olduğunu nereden biliyordu? mokasenlerimi ayağıma geçirdim ve hafif somurtkan bir şekilde ayaklarımı sürüye sürüye banyoya yürüdüm. Kirpiklerime tuz yapışmıştı ve gözlüğümün camları parmak izleri ile doluydu. Gözkapaklarıma sıcak havlu bastırdım ve Fildişi Sahilleri'ndeki genç bir köylüye bir zamanlar çekyat görevi görmüş olan alçak, ahşap banka baktım. Beyaz frak gömleklerden, yıllar içinde yıpranmış eski püskü tişörtlerden ve Fred'in eprimiş eski pazen gömleklerinden oluşan ufak bir yığın vardı. Fred'in giysilerinin tadilatını bile ben yapıyordum, diye geçiriyordum içimden. Kırmızı siyah kareli bir tanesini seçtim; iyi bir seçim gibi göründü. Yerden tulumumu aldım ve içindeki çorapları silkeledim. 
Hayır, bir sevgilim yoktu, dolayısıyla da kovboy muhtemelen haklıydı. Bir sevgiliniz olmadığında herkes potansiyel sevgilinizdir. Günü tüm dünyaya göndermek üzere kırmızı elişi kağıdına dantel kalpler yapıştırarak geçirmek zorunda kalma korkusuyla bu düşüncemi kendime saklamaya karar verdim. 
(M Treni - Patti Smith)

Yarın sabahki ruh durumumu Patti Smith gayet güzel anlatmış; bunun üstüne söyleyecek ve yazacak bir şey bulmadığımdan (aslında sevgilinizin olmamasının 37 iyi yönünü yazacaktım ama seneye 14 Şubat postuna bıraktım. belki o zamana kadar 137 tane iyi yön bulurum) buraya aldım bu senenin 14 Şubat postu olarak. Hem zaten bana göre herkes sevgilim ve her gün sevgililer günü.

*Liste olayının perde arkasını yarın yazacağım.





Hiç yorum yok: