21 Aralık 2012 Cuma

ben uyurken

Her sene olduğu gibi bu sene de yılbaşı kutlaması yapalım demişler pastane işi börekleri kapmışlar gelmişler öyle kapı gıcırtısında oynama meraklısı bölüm çalışanları. Dışarıda aniden karar değiştirip yağmaya başlayan karı falan umursamadan ikibinonüçü karşılamaya heveslenmişler. Görsen sanırsın lise öğrencileri sınıfta parti veriyor. İçime fenalıklar geliyor. Yapmacık samimiyet selinden kurtulmak istiyorum, "dur azıcık daha takılalım, birazdan gideriz" diyorlar. Şansıma pirinçli ve börülceli salatalar yapılmış. Fena değil, insanın boğazından geçiyor. Normal şartlar altında ciddi ciddi koridorlarda akademik adımlar atanların en ufak bir gitar tıngırtısında salsadan rumbaya bilemedin tangodan göbek dansına savrulmalarını salonun bir köşesinde dikilerek yeni gözlüklerimin arkasından garip garip bakarak seyedeiyorum. Bir yandan da dışarıda şaka gibi başlayan karın tutmasını seyrederken araba ile kaymadan eve nasıl dönebileceğimin hesaplarını yapıyorum. Sabır katsayımdaki inanılmaz gelişmenin sonucu olarak yeni yılı karşılama uyuzluk partisinden kaçıp, arabama atlayıp kaymadan çarpmadan çarpılmadan eve varıyorum. Her zamanki karşılama komitesi beni esneyerek karşılıyor kapının arkasında. Öpüşüp koklaşıyoruz. Mama su olaylarımızı hallettikten sonra bana bir ağırlık çöküyor, yatağımın içinde yumuşacık yorganıma ve yastığıma sarılarak uyuya kalıyorum. Uyuyorum uyanamıyorum. Arada gözümü açıp kalkmaya çalışıyorum ama sanki yüzyıllardır uyumamışım, öyle ağır bir uyku. Sonunda o ağır uykudan sıyrılıp uyanmayı başarıyorum. Ayılıyorum ve anlıyorum. Meğer ben yıllardır uyumaktaymışım, kendim olduğum sandım kişi meğer rüyalarımda gördüğüm biriymiş. Meğer ben çalıştığım yerde çalışmaz, yaptığım işi yapmazmışım. Meğer yaşadığımı sandığım hayat sadece bir rüyaymış. Ben uyurken beklenen kıyamet olmuş; herkes rüyalarına gömülmüş. Yaşadıklarını sandıkları hayat, meğer sadece bir rüyadan ibaretmiş. Aslında 21 Aralık'ta ne olacak diye konuşup durur,  korkunç doğa olayları, patlamalar çatlamalar beklerken, ben uyurken, hepimiz uyurken kıyamet oluvermiş de haberimiz olmamış, olamaz mı?
Neden olmasın? Olabilir!!!

Hiç yorum yok: