29 Kasım 2009 Pazar

hayatımın bir bayramı daha bitti

Eeeee hayat bu işte; başlangıçlar ve bitişler. Sen bütün sene bu bayramları bekle, sonra rüzgar gibi geçsin bayram dediğin.
Koştura koştura gel, anneyi öp, sarıl, baklava ye, yemekleri ye, anneanneyi öp, mıncıkla, yine yemek ye, teyzeleri gez dolaş, İzmir'e uğra, babaanneyi gör, biraz İzmir havası al, yine yemek ye, yine kahve iç, yine baklava ye, yine çay iç, yine yemek ye, yine yine yine.... Biz de bayramlar böyle geçer. Ben diyim 34 sene siz diyin 60 sene böyle gelmiş böyle gider.
Ben seviyorum bayramları teyzeleri, kuzenleri vs.'yi ziyaret etmek çok hoşuma gidiyor. Bizim bayram temposunun dozu sevgiliye biraz fazla geldi. Pek sesini çıkarmıyor ama çok yorgun dönecek bu bayramdan.
Yarın yolculuk zamanı, bu yazıyı kuzenin bilgisayarından, ailevi dedikoduları dinlerken yazıyorum. Yazının başı sonu kopuk olabilir çünkü hararetli dedikodu var. İşte böyle...bir bayramın daha sonuna geldik. Seneye bayram iyi zamana denk geliyomuş. 117 gün tatil varmış. Şimdiden hesaplara başladım.
Umarım herkesin bayramı da güzel ve keyifli geçmiştir. Biraz geç oldu ama hepinizin geçmiş bayramı kutlu olsun. Sevgiler....

Hiç yorum yok: